نترس از این غربت دل من آرومه سرت رو بالا کن بهشت معلومه تو گندوم آوردی گناه آسون شد گناه آدم ها یه لقمه ی نون شد سه دونگ از این احساس تو کوچه جا مونده منو تو تنهاییم فقط خدا مونده تمام سهم من برای تو باشه قشنگی دنیا به زشت و زیباشه واسه یه لقمه نون ببین خطر کردم دعا کن از غربت به خونه برگردم من این جا می مونم بهشتو برگردون ازم نرنج آسون واسه یه لقمه نون من سفر کردم ازین خونه راه برگشتو کی می دونه فرقت و دوری سخته اما با تو آسونه